De vorm van verbeelding.
Ik sta niet meer op de ladder naar boven. Dat is niet mijn plek. Wat ik hier te doen heb zit niet in het beklimmen van mijn eigen ladder, maar in het zien van ladders van mensen om me heen. Mensen die een ladder willen beklimmen, aan het beklimmen zijn of willen afdalen. Het maakt niet uit welk thema de ladder heeft. Het is de ladder van het leven. En dat kan dus een carrière- of loopbaanthema zijn. Maar ook een persoonlijke ontwikkelingsvraag. Of een spirituele vraag of een vraag in de relatie- of gezondheidssfeer.
De rol die ik vervul in deze omgeving, het veld van alle ladders en de mensen die bij die ladders staan, is de rol van coach/leraar. Bij de een sta ik achter hem of haar, bij de ander ga ik voor en weer een ander moedig ik aan vanaf de zijlijn. Het doel is altijd om de ander te voorzien van een hulpmiddel waarmee ze hun eigen ladder kunnen beklimmen. Het middel wat mij daarin helpt en ondersteunt is Human Design en mijn eigen Design. Mijn hogere levensdoel om mensen te helpen en te ondersteunen en de keuze die ik heb of ik hierin wel of niet een aandeel wil en kan leveren is voor mij in flow zijn met mezelf en wat ik hier te doen heb.
Reactie plaatsen
Reacties