Human Design voor kinderen

Het mag een ideologie zijn, een vurige wens, een werkelijke illusie om te hopen dat dit ooit werkelijkheid zal worden. De kennis die Human Design brengt, is immers niet gemakkelijk te begrijpen, laat staan toe te passen als je je hele leven als ouder geconditioneerd bent en je zelf ook op zoek bent naar antwoorden over je levensdoel of de dingen die je hier in dit leven te doen hebt.

Maar toch denk ik dat het goed is een manier te vinden waarop ook kinderen toegang kunnen krijgen tot deze gouden kans om zo vroeg mogelijk in hun leven te weten wat voor hen een sleutel kan zijn tot een tevreden, succesvol, vredig of verrassend leven

Ik voel dat dit het moment is om echt in dit soort dingen te investeren, want we zitten universeel in een verschuiving van het ene tijdperk naar het andere. We leven nu nog in het tijdperk van de 'Cross of Planning', dat eindig is en dat tot 2027 duurt. In dit tijdperk hebben we als mensen een evolutie doorgemaakt die heel mooie dingen teweeg heeft gebracht. Maar ook minder mooie dingen.

Het tijdperk van het Cross of Planning (1615-2026) werd gedomineerd door het ontstaan van instituten, regeringen, scholen, gezondheidszorginstellingen enz. Het mantra van dit tijdperk luidt: "Er zal voor je gezorgd worden". Van 2027 tot 2438 verandert dit in "Je moet voor jezelf zorgen". En als je dat wilt kunnen doen, is het belangrijk dat je weet en ervaart hoe je voor jezelf kunt zorgen. Als je goed voor jezelf zorgt, zorg je ook goed voor anderen. Je hoeft jezelf niet meer met een ander te vergelijken, want dat werkt niet. Je bent uniek en dat is je toegevoegde waarde aan het geheel*.

De vier types worden gekarakteriseerd door hun aura. Aura betekent niets anders dan het energieveld dat je om je heen hebt. Als je weet hoe je aura werkt, weet je ook wat je bij een ander teweegbrengt. En om dit aan kinderen uit te leggen gebruik ik tekeningen. En ik gebruik voor de verschillende types een andere naam.

Normaal ben ik echt erg gehecht aan de oorspronkelijke taal die Ra gebruikte. Maar als je met kinderen werkt, vooral als ze nog heel klein zijn, zijn de termen nogal moeilijk uit te leggen en door plaatjes en gemakkelijke taal te gebruiken wordt het toegankelijker. En niet alleen voor mij, maar ook voor ouders of leerkrachten die bekend zijn met het gebruik van Human Design kan dit een praktisch hulpmiddel zijn dat ze kunnen gebruiken. Er zijn nog talloze andere dingen te ontwikkelen als het gaat om het praktischer maken van het werken met kinderen, maar in hier houd ik het bij de types en hun aura.

Het gedefinieerde Sacraal maakt geluiden. Het is dus correct voor een Magneetje om de hele dag door te hummen, grommen en mmmm-en. Dit zijn de geluiden van het Sacraal, de geluiden van de buik. De manier waarop je met deze Sacrale klanken kunt oefenen is door een Magneetje 'ja of nee' vragen te stellen. De 'ja' of de 'nee' die het Magneetje geeft zijn geen woorden, het zijn klanken uit de buik. "Ah-hah" (ja), "Uh-hun" (nee) en "mmmm..." (ik weet het (nog) niet en daarom voorlopig 'nee').

De Magneetjes krijgen een gevoel met een onderbuikklank op het moment dat de vraag gesteld wordt. Dit is het enige juiste antwoord. Als Magneetjes met hun buik antwoorden en ze doen wat hun buik zegt, krijgen ze een heerlijk gevoel van voldoening. Als ze niet met hun buik antwoorden en iets doen omdat ze denken dat het beter is, krijgen ze een gevoel van frustratie of boosheid.

Door te zijn zoals ze zijn, kunnen ze anderen om hen heen laten zien hoe ze het spel dat ze spelen, hun tekeningen of hun verhaal ervaren en meemaken. Dan brengen ze andere kinderen op een idee om hetzelfde te doen of te proberen. De Sponsjes zien graag één vriendje tegelijk. Ze voelen zich minder op hun gemak in een grote groep vrienden. In de klas vinden ze ook het een-op-een contact met de leraar of met een klasgenoot prettig. Dat geldt zelfs voor hun ouders. Bij voorkeur 1-op-1. En dat is prima.

En het is ook prima om af en toe alleen te willen zijn. Als je je zo voelt, kun je dat gewoon zeggen. En soms is alleen zijn even een moment uit de energie van iedereen om je heen. Dus even naar het toilet voor een plaspauze of om een slok water te drinken.

De Stophandjes zijn impulsief. En dat betekent dat soms, als ze niet tegen andere kinderen of tegen de leerkracht of tegen mama of papa zeggen dat ze iets willen doen en het niet eerst vragen, plotseling de Stophandjes verloren zijn en iedereen ongerust is en naar ze op zoek gaat. Of dat ze plotseling zien dat het kleine Stophandje op eigen houtje naar de top van de boom is geklommen en dat ze daarvan schrikken en boos worden. Een Stophandje vindt het leuk om de wereld (zelf) te ontdekken en het vertrouwen te krijgen dat ze dat mogen doen. En dat ze de dingen op hun eigen manier mogen doen. Niet dat ze gecontroleerd worden of precies verteld hoe ze het moeten doen.

Voor de Stophandjes is het volkomen normaal en natuurlijk om naar buiten te gaan en ze denken er niet aan het eerst te vragen. Maar als ze dat wel doen, als ze het vragen voor ze naar buiten gaan, krijgen ze minder weerstand en gedoe. Vragen ze het niet, dan krijgen ze wel weerstand en dat kan ze erg boos maken. Als je Stophandjes leert eerst te vragen voordat ze doen (initiëren), zullen ze de ervaring van minder weerstand opdoen. Want ze zullen leren dat als ze vragen ze mogen gaan of, als het op dat precieze moment niet mag, er een antwoord komt dat ze over een paar minuten mogen gaan.

Wat belangrijk is, is dat ze gezien worden in hun verschillende momenten waarop ze gevoelens uiten en dat ze ook momenten hebben waarop ze in hun eigen energie zijn. Zodat ze kunnen uitrusten van al die binnenkomende gevoelens. Spiegeltjes zijn er om in een groep kinderen en anderen te laten zien hoe mooi, hoe verdrietig, hoe boos de ander is en dat dit niet erg is. Maar dat dit er maar even is. Zonder een reden. Gewoon omdat het er is.

Spiegeltjes moeten echt de tijd nemen om te kiezen waar ze in de klas zitten en bij wie ze zijn. Omdat Spiegeltjes als type vrij zeldzaam zijn hebben ouders meestal geen idee hoe ze deze kleine pareltjes moeten opvoeden, dus tot de ouders doordringen en hen met deze informatie begeleiden of onderwijzen is ook belangrijk.

Een eigen unieke Zelf met een even bijzondere en waardevolle bijdrage. Dit ziet er dan op een visuele manier zo uit...